67. MEKTUP
67. MEKTUP
· Han-ı Hanan’a yazılmıştır
· Muhtaç bir kimsenin kendisine havale edilmesi
Allah bizlere ve sizlere, gerek zahirimiz gerekse batınımız İtibariyle Peygamberlerin Efendisi’ ne tabi olmak hususunda sebat versin. “Amin” diyen kula Allah merhamet etsin.
Başınızı ağrıtmaya beni sevkeden iki önemli husustur.
Birincisi, eziyet töhmetinin kalktığını ve bilakis sevgi ve samimiyetin gerçekleştiğini ifade etmek. İkincisi; fazilet, irfan ve manevi müşahede sahibi, asil ve yüksek seciyeli muhtaç bir kimsenin ihtiyacına işaret etmektir.
Ey aziz dostum!
Hakkı dile getirme işinde az veya çok bir tür acılık vardır. Bu acıyı bal gibi yiyebilen ve “daha yok mu?” diyene ne mutlu! Halden, hale geçmek varlığın imkân dairesinde bulunmasının gereklerindendir, Hatta temkin mertebesine varan bir taife bile bu durumdan kurtulamamıştır.
Bu sebeple imkan dairesindeki miskin kul, ya Allah’ın celal sıfatlarının etkisi altında veya Allah’ın cemal sıfatlarının etkisi altında olmak durumundadır. Bunun gibi bazen kabz (tutukluluk) hali, bazen de bast (genişlik) halindedir. Her halin kendine göre hükümleri vardır. Dün öyleydi, bugün böyle.
“Mümünin kalbi Rahman’ın iki parmağı arasındadır. Onu dilediği gibi (halden hale) çevirir.”235
235 Müslim, Kader, 3, nr. 2654; Nesâî, es-Sünenü’l-Kübra, nr. 7860; İbnu Ebi Şeybe, el-Musannef, nr. 29196;et-Teberânî, el-Kebîr, nr. 715.