50. MEKTUP

·         Şeyh Seyyid Nakip Efendi’ ye göndermiştir

·         Değersiz dünyayı yermek

                Allah (c.c.) sizlere, kendisinden başkalarına kulluktan azad olma devletini ikram etsin. Ve sizi tamamen kendisine yönelen ve sürekli kendisine tutkun olanlardan eylesin.

                Bilmelisin ki, bu dünya dış görünüşü itibariyle tatlıdır. Şeklî bir tazeliğe sahiptir. Fakat o gerçekte öldürücü zehir ve boş bir metadır. Dünyayla olan alaka ve irtibatın arkasında bir fayda yoktur. Dünyanın makbul gördüğü kimse rezil, ona kendini kaptıran da delidir. O tıpkı altınla donatılmış pislik ve şekere bandırılmış zehir gibidir.

                Akıllı kimse odur ki, böyle kuru bir metaa aldanmaz ve bunun gibi bozuk bir şeye ilgi duymaz. Bu nedenle fakihler demişlerdir ki, “Bir kimse malını akıllı kimselere vasiyet etse malı zahid kimselere verilir.”Zira onlar dünyadan yüz çevirmektedirler. Bu da onların akıllarının ve zekalarının üstünlüğüne işaret eder. Sözü bundan fazla uzatmanın bir anlamı yoktur.

                Baki meram, Şeyh Zekeriya bu yaşta vergi tahsildarlığı göreviyle imtihan edilmektedir. O bu imtihanın yanı sıra ahiretteki hesabı karşısında son derece kolay olan dünyadaki hesaptan sürekli korkmaktadır. Sebepler aleminde en büyük güvence olarak sizin değerli ilgilinizi görüyor. Bu yüksek eşiğin hizmetçilerinden olduğunu yeni divan erbabının da bilmesini istiyor.

                               Bana gönül ver ki, aslan cesaretini gör

                               Önceleri beni tilki olarak görsen de…

Allah Sûbhânehû sûrî ve manevi devletinizi Ümmi Peygamber ve onun şerefli ailesi hürmetine kolay kılsın. En güzel salatlar, en mükemmel selamlar O’na ve ailesine olsun!