151. MEKTUP

MEVZUU : a) Nakşibendiye Tarikatının üstün şanını beyandır. Allah, bu tarikat ehlinin sırlannın kudsiyetini artırsın.
b) Yaddaşt’ın manası..

***

NOT : İMAMI RABBANİ Hz. bu mektubu, Mir Mümin Belhi’ye yazmıştır.

***

Bir mısra ile başlayalım:

Dostların sözüdür, sözlerin en güzeli..

***

Bilesin ki,

Hacegân Hazretlerinin Tarikatında:

— Yaddaşt.

Lafzı, şundan ibarettir: Gaybet hali olmayan devamlı huzur..

Yani : Yüce Mukaddes Zat’ın daim huzurunda bulunmak.. Hem de, şuun ve itibarlara dayalı perdelerin onu ihlâl etmemesi ile..

Şayet, bir vakit huzur bulunur; bir başka vakit gaybette kalınırsa.. Meselâ: Belli bir vakitte perdeler tamamen kalkar; bir başka vakitte ise iner.. Bu mana daha çok, tecelli-i berkîde olur ki, Hazret-i Zattan bir anda şimşek gibi perdeler açılır; sonra, şuun ve itibarların perdesi gerilir., hem de sür’atle..

İşte., yukarıda anlatılan manada bir huzur, bu büyük zatların katında itibardan düşüktür.

Bundan bilindi ki: Gaybet hali olmayan huzur şudur: Tecelli-i berkinin devamı.. Ki bu: Şuun ve itibarların tavassutu olmadan Hazret-i Zat’ın zuhurundan ibarettir.

Bu makamda, ekmel manada fena sabittir. Buraya, asla perdelerin dönüşü yoktur. Eğer dönecek olsa, huzur gaybete çevrilir ki, onun adına:

— Yaddaşt.

Denmez.

Buraya kadar anlatılan manadan taHakkuk etti ki: Bu büyük zatların müşahedesi tamam olmada ve kemalde en güzel şeklini bulmuştur.

Fena makamının ekmel olması, beka makamının pek tamam olması, müşahedenin etemmiyeti ve ekmeliyeti kadardır.

Bir mısra:

Gül bahçemi gör de kıyasla baharımı.