سلطان احمدڭ وفاتینی حس ایتمسی
سلطان ۱ . احمد ( ۱٥٩۰ – ۱٦۱٧ ) ، قلبی حياتینڭ درینلگی اولان اولدقجه متقی بر عثمانلی پادشاهیدر . بختی مخلصیله پیغمبر افندیمز ( صلى الله عليه وسلم ) سوگیسنی و باغلیلغنی افادە ايدن چوق ایچلی شعرلری واردر :
نوله تاجم گبی باشمدە گوتورسەم دائم
قدم رسمنی اول بزرت شاب رسولڭ .
ایشتە بو اینجە روحلی عثمانلی سلطانینڭ وفات ایتمەدن بر گون أوڭجە حضورندە بولونان مابینجی مصطفى ، احمد خانڭ اوطەده مخاطبنی گورەمدیگی كیمسەلرە قارشی درت دفعە ؛ “ و علیكم سلام ” دیدیگنە شاهد اولدی .
مابینجی ، بر معنا ویرەمدیگی بو غریب طاورانیشلرڭ سببنی سلطانینە صوردیغندە ، سلطان احمد خان شو جوابی ویردی :
“ او آنده حضرتی أبو بكر صدیق ، حضرتی عمر ، حضرتی عثمان و حضرتی علی أفندیلریمز گلدیلر و بڭا ؛ سن ، دنیا و آخرتڭ سلطانلغنی كندینە طوپلاشمسڭ . یارین رسول الله ( صلى الله عليه وسلم ) افندیمزڭ يانندە اولاجقسڭ ، بویوردیلر . ”
گرچكدن دە بو حق دوستی ، دینیلدیگی گبی ایرتسی گون وفات ایدرك سودكلرینە قاووشدی .
Sultan Ahmed’in Vefatını Hissetmesi
Sultan 1. Ahmed (1590-1617), kalbi hayatının derinliği olan oldukça müttaki bir Osmanlı Padişahıdır. Bahti mahlasıyla Peygamber Efendimiz (sav) sevgisini ve bağlılığını ifade eden çok içli şiirleri vardır:
Nola tacım gibi başımda götürsem daim
Kadem-i resmini ol bazret-i şab-i Resül’ün.
İşte bu ince ruhlu Osmanlı sultanının vefat etmeden bir gün önce huzurunda bulunan mabeynci Mustafa, Ahmed Han’ın odada muhatabını göremediği kimselere karşı dört defa; “Ve aleyküm selam” dediğine şahit oldu.
Mabeynci, bir mânâ veremediği bu garip davranışların sebebini Sultanına sorduğunda, Sultan Ahmed Han şu cevabı verdi:
“O anda Hazreti Ebu Bekir-i Sıddık, Hazreti Ömer, Hazreti Osman ve Hazreti Ali efendilerimiz geldiler ve bana; ‘Sen, dünya ve ahiretin sultanlığını kendine toplamışsın. Yarın Resulullah (sav) Efendimiz’in yanında olacaksın’, buyurdular.”
Gerçekten de bu Hak dostu, denildiği gibi ertesi gün vefat ederek sevdiklerine kavuştu.